Και γω δεν το'πιασα,παρ'ό,τι φορτισμενος απ'το χαμό του σπουδαιου Ρασούλη...
Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο βρε δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη βρε δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο.
Κι έτσι ξαφνικά ένα ανύποπτο πρωινό ενός φθινοπώρου της Βροχής, ξανά ο σπόρος της Ζωής θα φυτρώσει στο χώμα ενός Ποιήματος και όσα μετάγγισες, θα ανθίσουν την ερχόμενη Άνοιξη....
5 σχόλια:
Ελα,βρε,προς τι τετοια μαυρίλα ανοιξιάτικα;
Καλημέραααα...
@καλημέρα Vad
παρεξήγηση...
Δεν ανέφερα πως αυτή η ανάρτηση αυτού του στίχου-όχι δικούτου- ήταν για τον Ρασούλη
Και γω δεν το'πιασα,παρ'ό,τι φορτισμενος απ'το χαμό του σπουδαιου Ρασούλη...
Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο
βρε δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη
βρε δεν είναι εδώ το Σούλι, εδώ είναι του Ρασούλη
Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο.
Αθάνατος!
Κι έτσι ξαφνικά ένα ανύποπτο πρωινό ενός φθινοπώρου της Βροχής, ξανά ο σπόρος της Ζωής θα φυτρώσει στο χώμα ενός Ποιήματος και όσα μετάγγισες, θα ανθίσουν την ερχόμενη Άνοιξη....
Ανοιξη Ανάστασης... όπως της πρέπει!..
Πολλά φιλιά....ανθίσματα....
Κρίμα ήταν ακόμη νέος...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δημοσίευση σχολίου